پریودنتیت چیست؟
پریودنتیت یک شکل شدید از بیماری لثه است.به عبارتی دیگر میتوان بدین صورت تعریف کرد:
- پریودنتیت یک بیماری شدید لثه است که زمانی رخ می دهد که التهاب لثه به استخوان و بافت نگه دارنده دندان ها گسترش یابد.
- پریودنتیت یک بیماری مزمن لثه است که باعث التهاب و تخریب بافت نگه دارنده دندان ها می شود.
- پریودنتیت یک بیماری جدی لثه است که می تواند منجر به از دست دادن دندان ها شود.
دندانپزشکان می تواند با استفاده از اشعه ایکس، عمق پریودنتال را اندازه گیری کند تا شدت پریودنتیت مشخص شود. این بیماری اغلب مستلزم تمیز کردن مکرر دندان و لثه توسط دندانپزشک در مطب پزشک است، گاهی جراحی پریودنتال و تجویز آنتی بیوتیک برای بیمار لازم می شود.
علت شیوع بیماری پریودنتیت
تیروتچنگوی، هند: شیوع پریودنتیت طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی حدود ۱۹ درصد از جمعیت بزرگسال جهان است. نیاز به درمان بازساختی برای بیماری شدید و مزایای بالقوه چاپ سه بعدی در این زمینه را نمی توان بیش از حد تاکید کرد. یک بررسی اخیر توسط محققان بخش پریودنتیکس در موسسه علوم و تحقیقات دندانپزشکی KSR در تیروچنگوی، یک راهنمای عالی برای متخصصان بالینی در مورد نقش نوظهور چاپ سه بعدی در زمینه درمان بازساختی پریودنتال ارائه می دهد.
از آنجایی که هدف اصلی درمان پریودنتال بازسازی یا بازسازی پریودنتال از دست رفته است، طی سال ها روش های بازساختی مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است، از جمله پیوند استخوان، غشاهای هدایت بافت، عوامل رشد و فناوری سلول های بنیادی. با این حال، چاپ سه بعدی اخیراً به عنوان یک روش جدید که تعاملات سلولی مطلوب را تسهیل می کند و بازسازی بافت بیولوژیکی را در نقص های پریودنتال ارتقا می دهد، به شهرت رسیده است.
انواع چاپ سه بعدی
این بررسی برخی از فناوری های چاپ سه بعدی موجود را پوشش می دهد، مانند چاپ جوهرافشان، چاپ اکستروژن، مدل سازی رسوب ذوب، چاپ با کمک نور و الکتروریسی. برای بازسازی پریودنتال به طور خاص، چاپ سه بعدی شامل چاپ سه بعدی غیر مستقیم و چاپ سه بعدی با سلول های زنده است. هر روش مزایای منحصر به فردی برای مهندسی بافت و ساخت اسکلت دارد.
با این حال، این اسکلت های چاپ سه بعدی هستند که نقش مهمی در بازسازی پریودنتال ایفا می کنند، زیرا آنها یک چارچوب برای اتصال سلول، مهاجرت، تکثیر و تمایز فراهم می کنند. برای دستیابی به بازسازی پریودنتال موفقیت آمیز، این اسکلت ها باید الزامات خاصی را داشته باشند تا تعاملات سلولی مطلوب و رشد بافت را تضمین کنند. الزامات ایده آل برای اسکلت های چاپ سه بعدی در بازسازی پریودنتال شامل زیست سازگاری، تخلخل و استحکام مکانیکی است.
از آنجایی که بازسازی پریودنتال دارای انبوهی از اهداف پزشکی مرتبط است، چاپ سه بعدی نیز برای پاسخگویی به آنها تکامل یافته است. این اهداف شامل حفظ حفره، درمان fenestration و نقص های پیر استخوان، افزایش سینوس و Ridge و بازسازی peri-implant است. اگرچه گزینه های چاپ سه بعدی نتایج استثنایی را نشان می دهند، اما هنوز برخی از زمینه ها وجود دارد که فناوری در آن عقب مانده است. در مورد حفظ حفره، محققان به مطالعه ای اشاره کردند که نشان داد یک اسکلت سفارشی که از پلی کاپرولاکتون زیست تخریب پذیر چاپ سه بعدی شده است، ساختار و یکپارچگی کافی Ridge آلوئول را فراهم می کند، اما باعث جدا شدن بافت نرم با حداقل ترمیم استخوان می شود.
اسکلت های چاپ سه بعدی
مطالعات جدیدتر که از اسکلت های چاپ سه بعدی ساخته شده از هیدروکسی آپاتیت و بتا-تری کلسیم فسفات استفاده کرده اند، نتایج مثبتی برای درمان نقص های استخوانی نشان داده اند. از آنجایی که اسکلت باید تشکیل و ادغام استخوان و بافت پریودنتال را ارتقا دهد، باید اتصال مناسب ساختارهای بازسازی شده به بافت طبیعی موجود را تضمین کند. این بررسی به چندین مطالعه تجربی اشاره کرد که نتایج امیدوارکننده ای را در استفاده از اسکلت های چاپ سه بعدی برای بازسازی بافت در این زمینه ها نشان داده است.
محققان خاطرنشان کردند که چاپ سه بعدی از نظر درمان بازساختی پریودنتال هنوز کامل نیست
عمدتاً به دلیل هزینه های بالا، نگرانی های زیست سازگاری و نیاز به مواد زیستی مناسب. محققان همچنین بر ضرورت انجام آزمایش های بالینی انسانی بیشتر برای ایجاد شواهد قوی و حمایت از اثربخشی چاپ سه بعدی در این حوزه تاکید کردند.
به طور کلی، این بررسی جامع به پتانسیل عظیم فناوری چاپ سه بعدی در انقلابی کردن زمینه درمان بازساختی پریودنتال می پردازد و نیاز به تحقیقات بیشتر برای اثبات اثربخشی و عملی بودن آن در محیط های بالینی را نشان می دهد.